Το ελληνικό δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα και η ΑΔΕΔΥ.
Η Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΕΔΥ) ιδρύθηκε με κρατική παρέμβαση μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο μετά το 1945, με τη Συντακτική Πράξη 59/1945, και είχε ως στόχο να υποκαταστήσει τη μη ελεγχόμενη προκάτοχό της (τη ΣΔΥΕΤο δικαίωμα της οργάνωσης και εκπροσώπησης των δημοσίων υπαλλήλων σε συνδικαλιστικές οργανώσεις και της μη παρέμβασης του κράτους στα εσωτερικά των συνδικάτων υπήρξε μία από τις κορυφαίες διεκδικήσεις του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος.
Ιστορικά, η συνδικαλιστική δράση στο χώρο των δημοσίων υπαλλήλων αναπτύσσεται κατά την περίοδο 1920-1935, κατά τη διάρκεια της οποίας ιδρύονται οι πρώτες μεγάλες ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών (ΔΟΕ το 1922, ΟΛΜΕ το 1926), για να ακολουθήσουν και επιμέρους επαγγελματικές κατηγορίες εργαζομένων με τη σύσταση σωματείων (ταμειακοί υπάλληλοι, εφοριακοί, τελωνειακοί κλπ).
Από το 1924 γίνονται προσπάθειες για συγκρότηση μιας κεντρικής δημοσιοϋπαλληλικής συντονιστικής επιτροπής με επίκεντρο το μισθολογικό πρόβλημα. Μετά από την πρώτη κεντρική απεργία της 8ης Μαρτίου 1926, η οποία είχε ως κατάληξη τη σύγκλιση του 1ου πανυπαλληλικού συνεδρίου, συγκροτήθηκε η Συνομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων Ελλάδος (ΣΔΥΕ).
Η ΣΔΥΕ αποδυναμώνεται ουσιαστικά το 1931 με τη ψήφιση του νόμου «περί Υπαλληλικών Οργανώσεων», ο οποίος απαγορεύει την απεργία και ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση.
Κατόπιν, ακολουθούν προσπάθειες για τη σύσταση και λειτουργία της «Κεντρικής Πανυπαλληλικής Επιτροπής» (ΚΠΕ) από 28 οργανώσεις, η οποία διαλύεται και αυτή από τη δικτατορία Μεταξά το 1936. Ωστόσο, το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα ανασυγκροτεί παράνομα την ΚΠΕ της οποίας η δράση συνεχίζεται μέχρι το 1944.
Με την απελευθέρωση η ΣΔΥΕ επανιδρύεται και αποκτά νόμιμη λειτουργία. Η ίδρυση της ΑΔΕΔΥ το 1945, από οργανώσεις που ουσιαστικά ελέγχει το κράτος έχει ως αποτέλεσμα και την οριστική διάλυση της ΣΔΥΕ την παραμονή του Εμφυλίου πολέμου το 1946.
Μετά την μεταπολίτευση του 1974 και ιδιαίτερα με τη ψήφιση του Ν.1264/82 ενεργοποιείται ο ουσιαστικός εκδημοκρατισμός της ΑΔΕΔΥ, όπου μετά από δικαστική παρέμβαση της ΟΛΜΕ το 1983, τοποθετείται προσωρινή Διοίκηση. Η Διοίκηση αυτή διεξαγάγει το 25ο συνέδριο της οργάνωσης (1-4 Δεκεμβρίου 1983) με αντιπροσώπους που είχαν εκλεγεί με το σύστημα της απλής αναλογικής και στο οποίο συμμετείχαν 31 οργανώσεις.
Βασικά στοιχεία οργάνωσης, δομής και λειτουργίας της ΑΔΕΔΥ.
Ομοσπονδίες
Η ΑΔΕΔΥ αποτελεί τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση κατά την έννοια του Ν. 1264/82 και συγκροτείται από δευτεροβάθμιες δημοσιοϋπαλληλικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, των εργαζομένων στο Δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ. και τους ΟΤΑ.
Υπό την έννοια αυτή, η οργανωτική διάρθρωση της ΑΔΕΔΥ έχει αποκλειστικά «κλαδική» διάσταση με την κατά Υπουργείο ή ΝΠΔΔ συγκρότηση και λειτουργία Ομοσπονδιών, οι οποίες με τη σειρά τους απαρτίζονται από πρωτοβάθμιους συλλόγους προσωπικού τοπικού, ομοιοεπεγγελματικού ή κλαδικού χαρακτήρα. Συνεπώς, η εκπροσώπηση των εργαζομένων στα συνέδρια της ΑΔΕΔΥ γίνεται μόνο μέσω των Ομοσπονδιών, με το σύστημα της απλής αναλογικής.
Ωστόσο, και κατ΄ εξαίρεση ως δευτεροβάθμια οργάνωση θεωρείται και η (πανελλαδικής εμβέλειας) οργάνωση των υπαλλήλων ενός Υπουργείου ή μιας δημόσιας υπηρεσίας εφόσον είναι μία και ενιαία (π.χ. Πανελλήνιος Σύλλογος Υπαλλήλων Υπουργείου Υγείας Πρόνοιας, Σύλλογος Υπαλλήλων Ελεγκτικού Συνεδρίου).
Σήμερα στην οργανωτική δύναμη της ΑΔΕΔΥ ανήκουν 46 ομοσπονδίες – οργανώσεις μέλη.
Αυτό που αξίζει να επισημανθεί ιδιαίτερα είναι εντός της οργανωτικής δομής της ΑΔΕΔΥ, τέσσερις μόνο οργανώσεις, οι Ομοσπονδίες: των δασκάλων (ΔΟΕ), των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ), των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) και των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (ΠΟΕ-ΟΤΑ) αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% της συνολικής δύναμης της ΑΔΕΔΥ, ενώ το υπόλοιπο 35% κατανέμεται στις υπόλοιπες 42 ομοσπονδίες.
Νομαρχιακά Τμήματα
Στην έδρα κάθε Νομού λειτουργούν ως παραρτήματα της ΑΔΕΔΥ, τα Νομαρχιακά Τμήματα συγκροτούμενα από τοπικά πρωτοβάθμια σωματεία ή αντίστοιχα τοπικά παραρτήματα, τα οποία έχουν καθαρά συντονιστικό χαρακτήρα σε τοπικό / νομαρχιακό επίπεδο. Η λειτουργία των νομαρχιακών τμημάτων καθορίζεται από εσωτερικό κανονισμό, ο οποίος έχει εγκριθεί από το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ.
Όργανα των νομαρχιακών τμημάτων είναι η συνέλευση αντιπροσώπων, το Γενικό Συμβούλιο Νομαρχιακού Τμήματος, η Εκτελεστική Γραμματεία και η ελεγκτική επιτροπή. Επίσης, από τον Κανονισμό Λειτουργίας των Νομαρχιακών Τμημάτων προβλέπεται σε επίπεδο Περιφερειακής Διοίκησης και προκειμένου να υποστηριχθεί ο συντονισμός δράσης, η σύγκληση Περιφερειακών Συντονιστικών Συμβουλίων (ΠΕΣΥΣ),που απαρτίζονται από τα επιμέρους Νομαρχιακά Τμήματα της Περιφέρειας και στα οποία συμμετέχουν πρόσθετα και οι Γενικοί Σύμβουλοι της ΑΔΕΔΥ στην συγκεκριμένη Περιφέρεια. Τα Νομαρχιακά Τμήματα, δεν συνιστούν μέλη της ΑΔΕΔΥ υπό την έννοια της νομικής αυτοτέλειας και εκπροσώπησης τους στο συνέδριο της οργάνωσης. Σήμερα τα νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ ανέρχονται σε 51.
Όργανα της ΑΔΕΔΥ
Τα όργανα της ΑΔΕΔΥ είναι:
· Το Συνέδριο Αντιπροσώπων, που συγκαλείται κάθε τρία έτη και συγκροτείται από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους των Ομοσπονδιών.
· Το Γενικό Συμβούλιο, που αποτελείται από 85 μέλη που εκλέγονται απευθείας από το Συνέδριο με τριετή θητεία και το οποίο εκλέγει το Προεδρείο του.
· Η Εκτελεστική Επιτροπή, η οποία αποτελείται από 17 μέλη, εκλεγόμενα από το Γενικό Συμβούλιο και η οποία εκλέγει τον Πρόεδρο, τρεις αντιπροέδρους, Γενικό Γραμματέα, Ταμία και Οργανωτικό Γραμματέα της ΑΔΕΔΥ.
· Η Ελεγκτική Επιτροπή που αποτελείται από 5 μέλη εκλεγόμενα από το Συνέδριο και έχει την αρμοδιότητα του ελέγχου των οικονομικών της ΑΔΕΔΥ.
· Η Επιτροπή Πιστοποίησης, που έχει 9 μέλη με αρμοδιότητα την εποπτεία και τον έλεγχο των διαδικασιών συγκρότησης των τακτικών συνεδρίων.
· Τέλος, το καταστατικό της ΑΔΕΔΥ προβλέπει και τη σύγκληση της Ετήσιας Πανελλήνιας Συνδιάσκεψης κάθε Σεπτέμβριο, στην οποία και συμμετέχουν τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής, του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ, τα Προεδρεία των Ομοσπονδιών – μελών και τα Προεδρεία των Νομαρχιακών Τμημάτων.
Πηγή:
«Εμπειρικά Θεμελιωμένη Μελέτη των Αναγκών, των Προσδοκιών και των Στάσεων των Δυνάμει Ωφελούμενων Αναφορικά με τη Διαβούλευση» του Κοινωνικού Πολύκεντρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου